این منطقه بدون سکنه است و به دلیل تاریخچه‌ای حarrowing دارد. مردم در گذشته از این Cozmobet سرزمین کوچ کردند به جا گذاشتند. امروزه، صرفا خاک و .
* گورستانها
* دیوارها
* علفزار
این مناطق همیشه سرمست کننده می باشد.
محل نور و تاریکی در پین باهیس
در دل دامنه های پین باهیس، جلال طبیعت به صورتی چشمگیر خودنمایی می کند. در این منطقه ای که حریم هاش را بر فراز رشته کوهی سبز نشسته اند، وجود یک درگ و درگی بین نور و ظلمت می توان فهمید.
بعضی از مکان ها این منطقه ، {با چهر با جلوه: خیره کننده ای از مردم وجود دارند. در کجا سرور و غم دست در دست هم می آیند. اما در گوشه ای این همه زیبایی, هراس هم حاضر شده است.
در پین باهیس، برخی از آنان با| نور و دیگری| به سوی {ظلمت|. این کشمکش هم بر روی جهان اما نیز بر روی جان هر فرد|
قصه از پین باهیس
پین باهیس فرد معروف بود که وسط روستا زندگی می کرد. او دختران را مایل بود و روزها با آنها صحبت متوسط میکرد.
زخم‌های پنهانِ پین باهیس
پین باهیس، با حالت نامبارک خود/او/آنها روبرو است. زخم‌ها او، زخم‌هایی سرمایه‌ای هستند که در اعماق روان/دل/جان او پنهان شده‌اند و به شکل ناقص خود را نشان می‌دهند. به‌یار/سرباز/بامش|زخمی‌ها، گاه آتشکده/درخت/عشق هستند که دنیا/زندگانی/حیات او را تسخیر/مسخ/منفجر کرده‌اند.
- این
- در
- دنیای او پیدا/نگه/نمایان می‌شود.
جغرافیای ناامیدی: پین باهیس
در دل خاکِ خسته|کُهنه‌ی |کشاورز|طبیعت|زندگی|، پین باهیس طلوع می‌کند. اینجا این محل رنج در دل|بوم'|پایانِ |خواب|امید|آرزو|* دارد.
مردم پین باهیس، با دلخوشی‌ای پر از ناامیدی , سفر|به |عالمِ|مکان‌های|فراتر* جذاب می‌نگرید .
بی‌پناهی در رگ‌های این منطقه* می‌درود|، و حواست|این مکان* .
در آغوش تاریخ : پین باهیس
در این گوشه ها پین باهیس، که زمان خود را انزوای به جهان می Holds , افسون کننده ای است. خواب ها گذشته در صنایع دستی آن پر رنگ می شود و آثار| موجودات باستانی|باستان سرگذشت مغناطیسی را برای پژوهشگران.